In onze coven werken wij met de godin Hekate. Zij is onze beschermvrouwe en wij nodigen haar uit tijdens onze rituelen. De mensen die onze coven benaderen kennen haar vaak nog niet zo goed of denken dat zij een hele enge duistere godin is. Ik wil daarom mijn kennismaking en mijn beeld van deze bijzondere godin met jullie delen.
Hekate kwam tijdens een meditatie, rond Yule 2018, in mijn leven. In mijn meditatie voelde ik mij geroepen om me tot de drievoudige godin te richten in haar aspecten Artemis (maagd), Gaia (moeder) en Hekate (crone). En Hekate antwoorde op deze roep. Ze was opeens zo duidelijk aanwezig, ik had nog nooit een godin op deze manier gevoeld. Hekate daagde me uit om verder naar haar opzoek te gaan. Deze opdracht voelde te belangrijk om te negeren en zo begon mijn research op het internet en in boeken. Maar eigenlijk nog veel belangrijker, ging ik naar haar opzoek in mijn meditaties, om zo mijn eigen beeld van deze godin te vormen. Ik kwam steeds meer tot de conclusie dat Hekate een wijze lerares is, dat zij heksen uitdaagt om hun licht te vinden, maar daarbij zeker niet de schaduwen uit de weg zal gaan.
Om de vele kanten van Hekate te leren kennen, kijken we ook naar het verleden. Haar rol in de Griekse mythologie is eigenlijk niet zo erg groot, daarom wordt er ook gesuggereerd dat haar oorsprong niet in Griekenland lag, maar dat zij zou komen uit Klein-Azie.
In de Homerische Hymne (een verzameling van 33 lofzangen uit de klassieke oudheid) stond Hekate Demeter bij in haar zoektocht naar Persephone, en leidde haar de nacht door met brandende fakkels. Na de moeder-dochter-reünie werd ze Persephone’s gids tijdens haar jaarlijkse reis van en naar de onderwereld. Hierin zien we haar rol als gids, die ons pad verlicht met haar toortsen. En ook als de rol van medium dat hemel, aarde en de onderwereld verbindt.
Hesiodos (een van de oudste Griekse dichters) noemt Hekate de dochter van de Titanen Perses en Asteria. Hekate stond tijdens de machtstrijd tussen de Olympiers en de Titanen aan Zeus zijn zijde. Zeus gaf haar als dank een deel van de drie rijken: de onderwereld (Hades), de zee (Poseidon), en ook van de sterrenhemel (Zeus). Ze zou worden geëerd door alle goden en bovenal door Zeus. En nog steeds heerst zij over deze drie aspecten, als chthonische godin, als zee en maan godin. Ik zie deze aspecten meer als onze schaduwzijde, ons gevoel, ons eigen licht en hogere verbinding met de kosmos.
Hekate werd vaak in drievoudige vorm afgebeeld, als drie vrouwen, met de ruggen naar elkaar toe of tegen een pilaar. Ook wel als een vrouw met een lichaam, drie hoofden en zes armen. Hiermee werd waarschijnlijk de wezenlijke eenheid van de drie Maangodinnen uitgedrukt: het zijn drie gezichten van dezelfde Godin. En doordat zij vaak in drievoud afgebeeld werd, met drie gezichten die allen een andere kant op keken, werd Hekate ook gezien als de godin van de kruispunten. Op veel kruispunten of driesprongen werden in de antieke wereld Hekataia neergezet, kleine altaren of beeldjes van de godin, ter bescherming. Ook bij poorten en huisdeuren waren Hekataia te vinden, doordat dit net als kruispunten, ook liminale ruimtes zijn. Hierin zien wij dat Hekate ook een beschermende rol had.
Hekate heeft door de jaren vele verschillende toevoegingen (epithets) aan haar naam gekregen, omdat ook het beeld van de godin door de tijd heen veranderde. Een epithet was niet alleen een lovende beschrijving, maar ook een focus op een specifiek gebied van een god(in) en zijn/haar krachten. In de Griekse Magische Papyri werd Hekate bijvoorbeeld omschreven als duister, terwijl in de Chaldeeuwse Orakels ze juist gezien werd als een universele kracht.
Enkele voorbeelden van Hekate haar epithets zijn Anassa (Queen), Apotropaia (That Protects), Brimo (Terrifying), Chthonia (Of The Underworld), Einalia (Goddess of the Sea), Enodia (Of the Crossroads), Kleidoukhos (Keeper of the Keys), Lampadios (Torch Bearer), Lykaina (She-wolf), Pammetor (Mother of All), Phosphorus (Light Bearer), Propolos (She Who Leads), Soteira (Savior).
Hekate is een godin die wellicht respect afdwingt. Maar vergeet niet dat zij wil dat we soeverein blijven, in onze eigen kracht komen en deze versterken. Zij laat je het pad zien, maar het blijft altijd jou keuze om deze te bewandelen.